Arvild Nilsen, 15 år, har gjømt seg. Han har øydelagt verdensrekordisen og no har han gjømt seg i ein nedlagt stall i ein bakgård. Han frys, ikkje berre av kulde, men og av redsel. Steffen, eller Steppeulven som han vart kalla, har sladra. Han peika ut den vegen Arvild sprang, så no veit alle at det er han som har øydelagt isen. Men dei klarer ikkje å nå han att. Arvild er som ein stormvind, med og utan skøyter. I fjor var Arvild kretsmeister på skøyter, men i år har han ikkje råd til å vere medlem i skøyteklubben. Ein må vere medlem for å ha liv å stille opp på løp. Dette er ein roman om ungdom på den sosiale skuggesida, om knuste håp og sterke lengslar som solidaritet og kampen for sjølrespekt.
